7 Eylül 2008 Pazar

FUTBOL SADECE FUTBOL DEĞİLDİR..

İkimizde heyacanlıydık, "yenebilirmiyiz "dedi. Kesin dedim. Onu üzmek istememiştim. Hafifçe gülümsedi," hadi bakalım".Ulusal marşımız söylenirken ıslıklara kulağını tıkadı, "ayıp oluyor Akif e "diyebildi."Ne yapıyor orada" dedi, "acaba ıslıklara kulağını tıkadı mı yoksa münferit bir olay mı diyecekti tek başına değildi şüphesiz ama genede üzücüydü".Sonra maç başlamadan önce gördük onu televizyondan gülümseyip herkesi selamlıyordu..Maç başladı takımın tadı tuzu yok sağdan kaptır,soldan kaptır, ortadan kaptır, her yerden kaptır..Esnemeye başlamıştık ki bu "Mehmet" dedi "anne mi Türk" yoo dedim devşirme, yeniçeri işi, anlamadı ama anlamış gibi yaptı.ilk yarı bitti kazanamayacağız galiba diye düşünürken büyük bir inaçla söyledi." Kazanırız kazanırız çocuklar iyi oynuyor Ayhan".Herkesten fazla istiyordu bu maçı kazanmayı o zaman daha iyi anladım.Maç boyunca ofsaytı korneri taçı hep anlattım.Hiç mi maç seyretmemişti anlamadım.Tuncay topu kalye gönderdiği zaman ben ondan önce fırladım ayağa o henüz anlamamıştı golü, ailede herkes sarmaş dolaş oldu harika bir andı. Koltuğa yayılışı çok güzeldi sanki kendi atmıştı golü. Dışardan davul sesleri gelmeye başladı,bizimkiler erkenden havaya girdi dedim. "Boşver eğlensin bizimkiler" dedi büyük bir keyifle. İkinci golde yıkıldı yer gök iki sıfırdı keyifliydik hepimiz .Maç bitti.Sevinçten ikimizde ağlıyorduk. Davul sesleri iyice yakından gelmeye başlamıştı,çoşku had safhadaydı.Kazandık PAŞAM diyebildim, kazandık. Gözlerinin içi gülüyor ama yaşlarda süzülüyordu.Senin için paşam senin için.Davul sesi yatak odamın içine kadar girmişti.İnsan böyle bir zaman da da uyandırılmazdı ki.Sahur vaktini haber veren davulcu Talat Paşa ile helallaşmadan ayırmıştı bizi..IŞIK İÇNDE YAT PAŞAM...